آخرين پارت از سه گانه کوباياشی به نظرم بهترين و پخته ترين فيلم اين مجموعه باشد فيلمی که روايت تلخش با آن پايان ميخکوب کننده اش ساعت ها در ذهن آدم هک ميشود و بهترين پايان را برای اين سه گانه رقم ميزند. مردی که فقط آرزوی يافتن همسرش و رهايی از تمام جنايات و بدی های اين جنگ را دارد نميتواند به مقصود خود برسد زيرا جنگ ديگر چيزی به نام اميد و عشق باقی نگذاشته است و همانند نام فيلم کاجی بايد دست به دعا بپردازد تا شايد که خدا برای او کاری انجام بدهد چون ديگر در توان و تحمل او اين همه سختی و رنج نيست. فيلم دعای يک سرباز به خوبی تصوير کننده انسان هايی است که سعی دارند از جبهه های جنگ دور شوند و با پياده روی های طاقت فرسا و غلبه بر گرسنگی شان مکان امنی پيدا کنند. آنها با اين خيال که ديگر جنگ تمام شده است قدم در اين راه ميگذارند اما اسارت توسط شوروی خطی بطلانی ميکشد بر اميد آنها.
کوباياشی به زيبايی تمام تقلای انسانی را به تصوير کشيده است که تمام سعی اش حفظ انسانيت بوده است اما رويدادهای اطراف او چنان برايش گران تمام ميشود که حتی اين انسان صلح دوست دست به قتل ميزند زيرا تنها يک آرزو دارد و آن هم رسيدن به همسرش است آرزويی که شايد تنها با دعا بتواند به آن برسد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر