شنبه، تیر ۱۰، ۱۳۹۱

The Human Condition I: No Greater Love

اولين قسمت از سه گانه معروف کارگردان نامدار سينما و ژاپن، کوباياشی رو ديدم فيلم، فيلمی خاص و پر حوصله برای ديدن است زيرا زمان سه ساعتی آن و سرعت پايين رخداد ها ممکن است برای بيننده های عادی سينما به هيچ وجه دلپسند نباشد و آنها بی شک با فيلم همراه نخواهند شد. کل سه گانه در مورد فضای جنگ جهانی دوم در ژاپن و زندگی مردمان درگير جنگ است و از ديد مردی به نام کاجی روايت ميشود فردی که سعی دارد در بغرنج ترين حالت ممکن انسانيت خود و ديگران را حفظ کند. موضوع فيلم اول در مورد اسيران چينی جنگ است که در اردوگاه های کار اجباری مشغول به کار هستند. کاجی که به دليل طرحش در مورد ارتباط با کارگران از خدمت معاف شده است به همراه همسر خود به يکی از معادن بزرگ فرستاده ميشود تا در آنجا مشغول به کار شود. کاجی سعی دارد با روشی دوستانه و انسانی با کارگران برخورد کند اما دو طرف قضيه يعنی چه ژاپنی های کارفرما چه چينی های کارگر او را جدی نمی گيرند و با او از در خشونت وارد ميشوند و سعی دارند در کار او سنگ اندازی کنند. راسياتش فيلم. فيلمه بدی نيست اما به نظرم به هيچ وجه شاهکار نيست هر چند فضای تاريک و سياه جنگ و تاثير آن بر روی بشيت به خوبی به تصوير کشيده شده است اما کمی ديدن فيلم حوصله آدم را سر ميبرد چون به نظرم به شدت در مورد کاراکتر کاجی اغراق شده است و اون پيامی که در مورد انسانيت ميخواهد منتقل کند خيلی شعارگونه هست. از جمله نکات مثبت فيلم ميتوان به فيلمبرداری عالی آن اشاره کرد به خصوص سکانس هايی که نمايی بسته از صورت کاجی تبديل به نمايی باز در محيط ميشد عالی است

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر