فيلم دوم با نام جاده تا ابديت کاجی را نشان ميدهد که به دليل حمايتش از کارگران چينی به خدمت فراخوانده شده است و کاجی در سربازخانه علاوه بر اينکه جزو بهترين سرباز های موجود است سعی دارد که تغييری جزئی در روال موجود در ارتش ژاپن انجام دهد. نيمه اول فيلم کاجی را تحت تعليمات سخت ارتش نشان ميدهد که او همواره در فکر فرار است اما در نيمه دوم کاجی پس از درجه دار شدن سعی دارد که با سربازان زير دست خود که تحت آموزش او ميباشند رفتاری دوستانه و انسانی داشته باشد رفتاری که توسط ساير افراد موجود در پادگان پذيرفته نميشود. فيلم دوم به نظم هم ريتمش تندتر از فيلم اول بود هم آدم بهتر ميتوانست با آن ارتباط برقرار کند اما اون کاراکتر کاجی در مواجهه با سربازانی که او را تحقير ميکردند واقعا آزار دهنده بود پايان فيلم هم که مصادف بود به لشکر کشی نيروهای شوروی به ژاپن و کاجی و دوستانش را در حال نبرد با آنان نشان ميداد واقعا زيباست به خصوص سکانس پايانی فيلم جايی که کاجی برای نجات خود و ديگران مجبور ميشود يک سرباز روسی را با شمشير بکشد عالی است با اون ديالوگ محشرش که می گويد من يک هيولا هستم، اما هنوز زنده هستم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر